Title Image

Aloes drzewiasty

aloes drzewiasty labofarm
Aloes drzewiasty

Aloë arborescens– Aloes drzewiasty
Asphodelaceae, dawniej Liliaceae – Złotogłowowate, dawniej zaliczany do Liliowatych
Surowiec stanowią liście, uprawiane szklarniowo, zbierane z roślin trzyletnich, których podlewanie przerywa się na 6-8 dni przed zbiorem, co powoduje zwiększenie związków o działaniu immunostymulującym.

Aloes drzewiasty wygląd i pochodzenie:

Aloes jest byliną występującą w Afryce Pd. w miejscach skalistych, w rejonie górzystym do wys. ponad 2000 m. Aloes uprawiany jest również w Polsce, w szklarniach i jako roślina ozdobna. Roślina wysoka do 4 m (w uprawach szklarniowych do 1 m), krzaczasto rozgałęziona. Liście grube, szarozielone, mięsiste, ostro zakończone, o brzegu ząbkowanym. Kwiaty dzwonkowate dł. do 4 cm, różowopomarańczowe, czerwone, rzadko żółte, zebrane z grona. W Europie roślina zakwita rzadko.

Aloes drzewiasty działanie i zastosowanie:

W lecznictwie stosowane są: sok ze świeżych liści oraz miazga z liści.
Liście posiadają zarówno glikoproteidy, które wzmacniają odporność organizmu, jak i polisacharydy, mające właściwości odtruwające. Liście aloesu drzewiastego są bogate w aloeniny, związki przyspieszające gojenie się ran oraz pochodne chromonu, dzięki którym roślina ta ma właściwości przeciwzapalne. Liście aloesu to również cenne źródło substancji mineralnych wpływających pozytywnie nie tylko na zdrowie, ale i urodę. Znaleźć w nich możemy: cynk, żelazo, nikiel, miedź, oraz witaminy (zwłaszcza z grupy B) i kwas foliowy.

Sok z liści stosowany jest do produkcji preparatów o działaniu immunostymulującym, świeża miazga używana jest do leczenia oparzeń popromiennych i trudno gojących się ran. Sok z aloesu jest niezwykle pomocny, gdy proces zrastania tkanek jest utrudniony, podawany jest także pacjentom, którzy przeszli skomplikowane zabiegi chirurgiczne. Gojenie ran nie jest jedyną właściwością soku z aloesu. Stosuje się go między innymi również, gdy chce się dać odpocząć zmęczonym oczom, wzmocnić i zregenerować organizm, a także poprawić samopoczucie. Ponadto sok z aloesu hamuje wydzielanie kwasu solnego i pepsyny. W postaci preparatów stosowany jest w chorobach żołądka i dwunastnicy. Aloesem powinni zainteresować się pacjenci, którzy często narzekają na bóle brzucha pojawiające się bez widocznej przyczyny nawet wówczas, gdy dba się o dietę. Aloes działa lekko przeczyszczająco, a do tego przyczynia się do istotnego zmniejszenia stopnia podrażnienia śluzówki przełyku. Preparaty z dodatkiem aloesu drzewiastego zalecane są zatem między innymi pacjentom zmagającym się z chorobą wrzodową, choć oczywiście aloes nie może zastąpić konsultacji z lekarzem.

Sok i miazga używane są również do wyrobów preparatów regenerujących skórę. Aloenina A jest składnikiem kremów kondycjonujących, aloina dodawana jest do płynów zapobiegających wypadaniu włosów. Zewnętrznie aloes można stosować przeciw oparzeniom, owrzodzeniom, pęknięciom skóry, ukąszeniom przez zwierzęta i owady, wysypkom, odleżynom, świądowi i innym.

en_GBEN